Faktura korygująca jest fakturą służącą do doprowadzenia faktury pierwotnej do stanu odpowiadającemu rzeczywistości. Na fakturach nie można dokonywać żadnych poprawek, skreśleń, itp. Dlatego dokumentem „naprawiającym” błędy, jest właśnie faktura korygująca. Wystawiane są one w dwóch egzemplarzach, oryginał otrzymuje nabywca, natomiast kopia przeznaczona jest dla sprzedawcy.
Fakturę korygującą można wystawiać tylko i wyłącznie w pięciu sytuacjach: przy udzielaniu rabatu po fakcie wystawienia faktury pierwotnej, przy zwrocie towaru lub zwrocie kwoty nienależnej, przy zwrocie zaliczki, przedpłaty, zadatku lub raty, która podlega opodatkowaniu, przy podwyższeniu ceny, przy stwierdzeniu pomyłki w cenie, stawce, kwocie. Możliwe jest również wystawienie zbiorczej korekty faktur.
W art. 106j ustawy o VAT, znajdują się wyszczególnione pozycje, co powinna zawierać faktura korygująca. Po pierwsze, powinien to być wyraz „FAKTURA KORYGUJĄCA” lub „KOREKTA”, po drugie numer kolejny i data wystawienia, po trzecie dane zawarte w fakturze , której dotyczy korekta, w tym również nazwę towaru lub świadczonej usługi, której dotyczy korekta, po czwarte – co jest przyczyną korekty, po piąte – wówczas, gdy korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego, to faktura korygująca zawierać powinna odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z uwzględnieniem kwot dotyczących poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej.
Faktura korygująca, może wprowadzać pewne zmiany podatku VAT: jego podwyższeni lub obniżenie. W przypadku podatnika otrzymującego fakturę korygującą, może ona wpływać na zmiany na plus lub na minus w vacie naliczonym. Gdy, uwzględniając fakturę korygującą, podwyższeniu ulega kwota podatku – podatnik ma prawo uwzględnienia zmian, które wynikają z korekty, natomiast, gdy kwota podatku ulega obniżeniu – podatnik ma obowiązek uwzględnienia takich zmian. Jeżeli, zaistnieje sytuacja, gdzie faktura korygująca wpłynie na wysokość podatku VAT, podatnik uwzględnić korektę w miesiącu otrzymania takowej faktury. Zwraca to uwagę na fakt, że nie ma potrzeby cofania się do wcześniejszych rozliczeń i dokonywania korekt deklaracji pochodzących z wcześniejszego okresu. CO ciekawe, może zaistnieć sytuacja, że w danym miesiącu, kiedy podatnik otrzyma fakturę korygującą, VAT naliczony wykazany w deklaracji, może być kwotą ujemną.
Warto zwrócić uwagę, że podatnik nie ma prawa do przeniesienia rozliczenia na następny miesiąc. Podatnicy wystawiający faktury korygujące, gdy zwiększenie podatku ma bezpośredni wpływ na podwyższenie ceny, powinni uwzględnić powiększony podatek należny w rozliczeniu dotyczącym okresu, w którym wystawiono fakturę korygującą.
Istnieją również przypadki, w których należy dokonać korekt poprzednich deklaracji VAT. Jeżeli, faktura korygująca ma bezpośredni wpływ na zmianę ceny, stawki lub kwoty podatku, to zwiększenie podatku należnego powinno być dokonane w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy – czyli korekty wymaga wcześniejsza deklaracja.
Więcej problemów nastręcza przypadek, gdy w wyniku wystawienia faktury korygującej, podatek ma zostać pomniejszony. Przepisy ustawy o VAT, mówią o tym, że wystawca może obniżyć podatek należny dopiero wówczas, gdy otrzyma potwierdzenie odbioru faktury korygującej od nabywcy. Wyjątkiem, gdy otrzymanie takiego potwierdzenia nie jest konieczne, jest eksport towarów, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, dostawa towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, faktur wystawionych nabywcom, na których rzecz dokonana została sprzedaż energii elektrycznej, cieplnej, usług telekomunikacyjnych, radiokomunikacyjnych, usług w zakresie rozprowadzania wody, itp. Przepisy nie określają jasno, jak ma wyglądać potwierdzenie, o którym wspomniano.
Od 1 stycznia 2014 roku wprowadzono ułatwienie, które polega na możliwości zmniejszenia podatku należnego, nawet wówczas, gdy podatnik nie uzyska potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Wystarczającym jest posiadanie dokumentacji, z której jasno wynika, że podjęto próbę doręczenia faktury korygującej nabywcy, a nabywca towaru lub usługi został poinformowany, ze transakcja została zrealizowana na podstawie danych zawartych w fakturze korygującej.
Faktura korygująca jest wystawiana w wyniku okoliczności, które zaistniały po dokonaniu sprzedaży lub zakupu – nie jest dokumentem potwierdzającym wystąpienie niezależnego zdarzenia gospodarczego. Dlatego też wystawienie faktury korygującej z datą późniejszą, niż zdarzenie gospodarcze, którego dotyczą nie powoduje zmiany daty powstania przychodu i kosztu – wpływa jedynie na jego wysokość. Wystawienie faktury korygującej, zatem ma stanowić umożliwienie rzetelnego obliczenia odpowiedniej wysokości przychodu lub kosztu podatkowego. Korekta w bezpośredni sposób wpływająca na wysokość przychodów należnych, które wykazane są w pierwotnym dokumencie sprzedaży, powinna być wykazana w CIT w tym samym okresie co modyfikowana transakcja. W treści ustawy o podatku dochodowym, nie ma jasno określone, w którym momencie powinna nastąpić próba rozliczenia przychodu wynikającego z faktury korygującej. Stanowisko wstecznego rozliczania, jest osądem, które przyjęły organy skarbowe. Według fiskusa faktury korygujące przychód powinny być rozliczane przez wystawcę w okresie rozpoznania pierwotnego przychodu, a nie w dacie, w której wystawiono fakturę korygującą.
Warto zwrócić uwagę, na odmienne stanowisko dotyczące rozliczania faktury korygującej w przepisach ustawy o VAT oraz odmienne w przepisach ustawy o podatku dochodowym.
Brawo. Gratulacje dla autora