Co powinna zawierać faktura europejska?

Polski podatnik dokonujący sprzedaży produktów i usług na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej zobowiązany będzie do posłużenia się fakturą europejską dla potwierdzenia takiej transakcji. To dokument, który w dużej mierze przypomina zwykłą fakturę VAT krajową. Jakie informacje powinna uwzględniać poprawnie wystawiona faktura europejska?

Obrót towarami i świadczenie usług w Unii Europejskiej

Wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej i przedsiębiorcy działający na takich rynkach mają dużą swobodę w zakresie zawierania umów i dokonywania transakcji z innymi podmiotami w ramach Wspólny Europejskiej. Jednak dokonywane czynności, czy to sprzedaż towarów czy świadczenie usług, muszą być odpowiednio udokumentowane. Faktura europejska służy właśnie do tego celu, a przy tym pozwala na prawidłowe rozliczenie z fiskusem.

Czym jest faktura europejska?

Nazwa faktura europejska przypisywana jest fakturom unijnym, wystawianym dla kontrahentów z krajów członkowskich Unii Europejskiej. Należy przy tym podkreślić, że jest to określenie umowne i na próżno można by go szukać w przepisach.

Jak wystawić fakturę europejską?

Przedsiębiorca dokonujący transakcji z kontrahentami z UE musi wystawić fakturę. Zasady robienia tego dla kontrahentów europejskich właściwie nie różnią się od zasad obowiązujących przy fakturach krajowych. Jednak istnieją pewne kwestie różnicujące je względem siebie.

Faktura unijna wystawiana jest w dwóch egzemplarzach. Jeden jest przekazywany kontrahentowi i może być sporządzony w dowolnym języku, zwykle to język angielski, ale drugi, pozostający u polskiego przedsiębiorcy, najlepiej, by był w języku polskim. Wszystko dlatego, że przepisy dotyczące prowadzenia podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów nakazują, by dokumentacja była w języku polskim.

Faktura europejska powinna przy tym zawierać:

  • miejsce świadczenia usług – od tego uzależnione jest obciążenie podatkiem VAT,

  • imiona i nazwiska lub nazwy czy też nazwy skrócone stron,

  • adresy obu stron transakcji,

  • numer NIP sprzedawcy i nabywcy,

  • kolejny numer faktury,

  • data wystawienia dokumentu,

  • nazwa (rodzaj) towaru lub usługi,

  • miara i ilość sprzedanych towarów bądź zakres wykonanych usług,

  • cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku, tj. cena jednostkowa netto,

  • wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez uwzględnienia kwoty podatku – wartość sprzedaży netto.

Zanim przedsiębiorca wystawi fakturę dla europejskiego kontrahenta, powinien go sprawdzić w unijnej bazie VIES. Wystarczy posłużyć się przy tym numerem identyfikacyjnym, by dowiedzieć się, czy jest to aktywny podatnik VAT. Jeśli obowiązek rozliczenia podatku VAT leży po stronie nabywcy, wówczas faktura europejska powinna uwzględniać oznaczenie „odwrotne obciążenie”.