Jednym z zasiłków wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest zasiłek opiekuńczy, który przysługuje osobom objętym ubezpieczeniem chorobowym – obowiązkowo lub dobrowolnie. W jakich okolicznościach można o niego wnioskować?
Uprawnieni do zasiłku opiekuńczego
Osoba ubezpieczona w ZUS w ramach ubezpieczenia chorobowego, będzie mogła otrzymać zasiłek opiekuńczy, czyli świadczenie rekompensujące utracone dochody, jeśli nie może świadczyć pracy z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad:
- zdrowym dzieckiem w wieku do 8 roku życia,
- chorym dzieckiem w wieku do 14 roku życia,
- innym chorym członkiem rodziny, w tym dzieckiem powyżej 14 roku życia, o ile osoba ta pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki.
Wśród ubezpieczonych uprawnionych do zasiłku opiekuńczego wymienia się:
- pracowników,
- osoby wykonujące pracę nakładczą,
- osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenie albo innej umowy o świadczenie usług, wraz z osobami z nimi współpracującymi,
- członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych,
- osoby prowadzące pozarolniczą działalność oraz osoby współpracujące z nimi,
- osoby wykonujące odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
- osoby odbywające służbę zastępczą,
- osoby duchowne.
Ile wynosi zasiłek opiekuńczy i na jak długo jest przyznawany?
W 2017 roku zasiłek opiekuńczy jest wyliczany jako 80 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, wypłacanego w okresie ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych, poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Zasiłek przysługuje na okres zwolnienia osoby uprawnionej od wykonywania pracy, ale nie dłużej niż przez okres 60 dni w roku kalendarzowym, jeśli opieka sprawowana jest nad dziećmi oraz nie dłużej niż przez okres 14 dni w roku kalendarzowym, jeśli opieka dotyczy innego chorego członka rodziny.