Leasing

Przedmiotem umowy leasingu mogą być zarówno ruchomości, jak i nieruchomości, które zostały ściśle określone w umowie zawartej pomiędzy leasingodawcą i leasingobiorcą. Sama umowa leasingu stanowi dla leasingodawcy swoiste zobowiązanie w obszarze działalności swojego przedsiębiorstwa poprzez które musi nabyć określoną rzecz od określonego zbywcy, na określonych warunkach i zobowiązuje się do oddania tej rzeczy leasingobiorcy, umożliwiając mu używanie tej rzeczy, pobieranie pożytków przez określony czas. Leasingobiorca natomiast, zawierając umowę leasingu zobowiązuje się do zapłaty leasingodawcy w uzgodnionych ratach wynagrodzenia pieniężnego, które w sumie jest równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego, którym jest leasingodawca.

Można wyróżnić kilka rodzajów leasingu:

• leasing finansowy

Leasing finansowy zwany jest również kapitałowym. Pod względem podatkowym i rachunkowo-księgowym zbliżony jest on do kredytu bankowego. Odpisy amortyzacyjne dokonuje leasngobiorca, czyli osoba korzystająca, a kosztem uzyskania przychodu jest część odsetkowa raty. Przedmiotem leasingu nie jest tutaj składnik majątku będący w posiadaniu leasingodawcy. Podobnie jak kredyt bankowy, tak i w leasingu finansowym można używać indywidualnych, wyższych stawek amortyzacyjnych, można również zastosować amortyzację jednorazową. Oczywiście umożliwienie skorzystania z tego rodzaju przywilejów uzależnione jest od rodzaju, wieku przedmiotu leasingu lub nawet od jego wartości. Przedmiot leasingu przechodzi na własność leasingobiorcy wraz z wpłatą ostatniej raty

• leasing operacyjny

Leasing operacyjny to umowa polegająca na czasowym przekazaniu przedmiotu leasingu w użytkowanie. Jednak w odróżnieniu od leasingu finansowego, czas ten jest krótszy niż okres gospodarczej użyteczności przedmiotu leasingu – czyli krótszy niż okres amortyzacji tej rzeczy. Mając na uwadze ten fakt, przedmiotem leasingu operacyjnego są najczęściej dobra, których istnieje możliwość używania przez wielu użytkowników, a wartość początkowa przedmiotu leasingu jest wysoka. Nie ma tutaj przeniesienia własności rzeczy na leasingobiorcę – przedmiot ten jest zwracany leasingodawcy. Dlatego też rzecz, o której tutaj mowa zaliczana jest do aktywów leasingodawcy – ma on też prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, do zwrotu podatku VAT. Raty leasingowe stanowią przychód dla leasingodawcy oraz koszt uzyskania przychodu dla leasingobiorcy. Ten typ leasingu jest najlepszą alternatywą dla kredytu bankowego. Leasingobiorca angażuje niewiele własnych środków finansowych, unika skomplikowanej procedury ubiegania się o kredyt bankowy oraz może dysponować rzeczą nie dokonując zakupu tego dobra.

• leasing bezpośredni

Leasing bezpośredni dotyczy umów, w których producent daje wyprodukowane przez siebie środku produkcji do korzystania z nich w zamian za płacenie czynszu. Jednak warto zauważyć, że wytwórca, który jednocześnie jest leasingodawcą zachowuje prawo własności do przedmiotu leasingu. Leasingobiorca korzysta na leasingu bezpośrednim wówczas, gdy wyeliminuje udział firm leasingowych, a co z tym związane również prowizji przez nie pobieranych. Leasingodawca natomiast korzysta na leasingu bezpośrednim w ten sposób, że może zapewnić sobie większy zbyt własnych produktów na rynku.

• leasing pośredni

W odróżnieniu od dotychczas opisanych rodzajów leasingu, w leasingu pośrednim uczestniczą trzy podmioty: producent, użytkownik oraz przedsiębiorstwo leasingowe (pośrednik). Takim przedsiębiorstwem najczęściej są banki, firmy ubezpieczeniowe, fundusze, czy przedsiębiorstwa, których podstawową formą działalności jest leasing. Opłacalność transakcji powinna być powiększona o prowizję pobieraną przez firmę leasingową oraz jeżeli występują o prowizje bankowe.

Dalszy podział leasingu, może być dokonany na leasing złotówkowy oraz leasing dewizowy. Kryterium podziału w tym przypadku jest wyrażenie z kodeksu cywilnego, mówiące o tym, że zobowiązania pieniężne na terytorium RP mogą być wyrażone tylko i wyłącznie w pieniądzu polski za wyjątkiem obrotu dewizowego.

• leasing zwrotny

Leasing zwrotny to szczególna odmiana leasingu. Łączy się tutaj umowę leasingu z wcześniej zawartą umową sprzedaży. W umowie leasingu zwrotnego, leasingobiorca dokonuje sprzedaży zakupionego przez siebie środka inwestycyjnego firmie leasingowej. Jednak w umowie leasingu istnieje zastrzeżenie umożliwiające leasingobiorcy dalsze użytkowanie tego środka na określonych warunkach. Przedmiot leasingu jest dokonanie takiej zmiany prawa własności danego dobra na prawo pozwalające korzystać z tego dobra po cenie odzwierciedlającej jego bieżącą wartość rynkową.

Z chwilą zawarcia umowy sprzedaży właścicielem przedmiotu staje się nabywca. Pomimo dalszej sprzedaży rzeczy korzystający ma prawo do dalszego korzystania z rzeczy, gdyż pod względem ekonomicznym właściciel się nie zmienił.

Leasing zwrotny może spowodować poprawę płynności przedsiębiorstwa. Jeżeli firmie grozi utrata bieżącej płynności finansowej, to ma prawo do sprzedaży własnych środków trwałych, co przyczyni się tym samym do poprawy płynności. Umowa leasingu zwrotnego spowoduje, że przedsiębiorstwo dzięki pieniądzom uzyskanym ze sprzedaży zwiększy wartość aktywów obrotowych.

Największe korzyści z leasingu zwrotnego mogą uzyskać przedsiębiorstwa posiadające wysoką wartość środków trwałych i jednocześnie nie posiadających wysokich wartości kapitału obrotowego lub jeżeli przedsiębiorstwa te chcą uzyskać kapitał niezbędny na dalsze inwestycje.

Leasing

Przedmiotem umowy leasingu mogą być zarówno ruchomości, jak i nieruchomości, które zostały ściśle określone w umowie zawartej pomiędzy leasingodawcą i leasingobiorcą. Sama umowa leasingu stanowi dla leasnigodawcy swoiste zobowiązanie w obszarze działalności swojego przedsiębiorstwa poprzez które musi nabyć określoną rzecz od określonego zbywcy, na określonych warunkach i zobowiązuje się do oddania tej rzeczy leasingobiorcy, umożliwiając mu używanie tej rzeczy, pobieranie pożytków przez określony czas. Leasingobiorca natomiast, zawierając umowę leasingu zobowiązuje się do zapłaty leasngodawcy w uzgodnionych ratach wynagrodzenia pieniężnego, które w sumie jest równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego, którym jest leasingodawca.

Można wyróżnić kilka rodzajów leasingu:

• leasing finansowy

Leasing finansowy zwany jest również kapitałowym. Pod względem podatkowym i rachunkowo-księgowym zbliżony jest on do kredytu bankowego. Odpisy amortyzacyjne dokonuje leasngobiorca, czyli osoba korzystająca, a kosztem uzyskania przychodu jest część odsetkowa raty. Przedmiotem leasingu nie jest tutaj składnik majątku będący w posiadaniu leasingodawcy. Podobnie jak kredyt bankowy, tak i w leasingu finansowym można używać indywidualnych, wyższych stawek amortyzacyjnych, można również zastosować amortyzację jednorazową. Oczywiście umożliwienie skorzystania z tego rodzaju przywilejów uzależnione jest od rodzaju, wieku przedmiotu leasingu lub nawet od jego wartości. Przedmiot leasingu przechodzi na własność leasingobiorcy wraz z wpłatą ostatniej raty

• leasing operacyjny

Leasing operacyjny to umowa polegająca na czasowym przekazaniu przedmiotu leasingu w użytkowanie. Jednak w odróżnieniu od leasingu finansowego, czas ten jest krótszy niż okres gospodarczej użyteczności przedmiotu leasingu – czyli krótszy niż okres amortyzacji tej rzeczy. Mając na uwadze ten fakt, przedmiotem leasingu operacyjnego są najczęściej dobra, których istnieje możliwość używania przez wielu użytkowników, a wartość początkowa przedmiotu leasingu jest wysoka. Nie ma tutaj przeniesienia własności rzeczy na leasingobiorcę – przedmiot ten jest zwracany leasingodawcy. Dlatego też rzecz, o której tutaj mowa zaliczana jest do aktywów leasingodawcy – ma on też prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, do zwrotu podatku VAT. Raty leasingowe stanowią przychód dla leasingodawcy oraz koszt uzyskania przychodu dla leasingobiorcy. Ten typ leasingu jest najlepszą alternatywą dla kredytu bankowego. Leasingobiorca angażuje niewiele własnych środków finansowych, unika skomplikowanej procedury ubiegania się o kredyt bankowy oraz może dysponować rzeczą nie dokonując zakupu tego dobra.

• leasing bezpośredni

Leasing bezpośredni dotyczy umów, w których producent daje wyprodukowane przez siebie środku produkcji do korzystania z nich w zamian za płacenie czynszu. Jednak warto zauważyć, że wytwórca, który jednocześnie jest leasingodawcą zachowuje prawo własności do przedmiotu leasingu. Leasingobiorca korzysta na leasingu bezpośrednim wówczas, gdy wyeliminuje udział firm leasingowych, a co z tym związane również prowizji przez nie pobieranych. Leasingodawca natomiast korzysta na leasingu bezpośrednim w ten sposób, że może zapewnić sobie większy zbyt własnych produktów na rynku.

• leasing pośredni

W odróżnieniu od dotychczas opisanych rodzajów leasingu, w leasingu pośrednim uczestniczą trzy podmioty: producent, użytkownik oraz przedsiębiorstwo leasingowe (pośrednik). Takim przedsiębiorstwem najczęściej są banki, firmy ubezpieczeniowe, fundusze, czy przedsiębiorstwa, których podstawową formą działalności jest leasing. Opłacalność transakcji powinna być powiększona o prowizję pobieraną przez firmę leasingową oraz jeżeli występują o prowizje bankowe.

Dalszy podział leasingu, może być dokonany na leasing złotówkowy oraz leasing dewizowy. Kryterium podziału w tym przypadku jest wyrażenie z kodeksu cywilnego, mówiące o tym, że zobowiązania pieniężne na terytorium RP mogą być wyrażone tylko i wyłącznie w pieniądzu polski za wyjątkiem obrotu dewizowego.

• leasing zwrotny

Leasing zwrotny to szczególna odmiana leasingu. Łączy się tutaj umowę leasingu z wcześniej zawartą umową sprzedaży. W umowie leasingu zwrotnego, leasingobiorca dokonuje sprzedaży zakupionego przez siebie środka inwestycyjnego firmie leasingowej. Jednak w umowie leasingu istnieje zastrzeżenie umożliwiające leasingobiorcy dalsze użytkowanie tego środka na określonych warunkach. Przedmiot leasingu jest dokonanie takiej zmiany prawa własności danego dobra na prawo pozwalające korzystać z tego dobra po cenie odzwierciedlającej jego bieżącą wartość rynkową.

Z chwilą zawarcia umowy sprzedaży właścicielem przedmiotu staje się nabywca. Pomimo dalszej sprzedaży rzeczy korzystający ma prawo do dalszego korzystania z rzeczy, gdyż pod względem ekonomicznym właściciel się nie zmienił.

Leasing zwrotny może spowodować poprawę płynności przedsiębiorstwa. Jeżeli firmie grozi utrata bieżącej płynności finansowej, to ma prawo do sprzedaży własnych środków trwałych, co przyczyni się tym samym do poprawy płynności. Umowa leasingu zwrotnego spowoduje, że przedsiębiorstwo dzięki pieniądzom uzyskanym ze sprzedaży zwiększy wartość aktywów obrotowych.

Największe korzyści z leasingu zwrotnego mogą uzyskać przedsiębiorstwa posiadające wysoką wartość środków trwałych i jednocześnie nie posiadających wysokich wartości kapitału obrotowego lub jeżeli przedsiębiorstwa te chcą uzyskać kapitał niezbędny na dalsze inwestycje.